 |
| ยามเช้าที่ แคมป์กราวด์ในสวนปาล์ม สิชล |
คืนฤดูร้อนในสวนปาล์มอากาศอบอ้าวมากๆ กว่าที่ไอเย็นจะเข้ามาขับไล่ไอร้อนก็เกือบหัวรุ่ง เมื่อต้นปีขึ้นเหนือไปตะกายดอย ขนทั้งถุงนอน ไลเนียร์ ชุดลองจอน ซ้อนชุดนอนแขน-ขายาวอีกชุด แถมเสื้อกันลมอีกตัว บางคืนยังเอาไม่อยู่ แต่พอมาปั่นทางใต้ตอนหน้าร้อน ทริปก่อนไประนอง ผมพกถุงนอนไปด้วยแต่ก็ไม่ได้ใช้สักคืน ทริปนี้เลยขนมาแค่ไลเนียร์ แต่ก็ได้แค่เอามาห่มตอนหัวรุ่งเท่านั้น
ตื่นขึ้นมาต้มน้ำชงกาแฟ เปิบขนมปังทาแยมส้มห่อกล้วยตาก ทดลองฟิวชันไปเรื่อย มีอะไรก็กินนั่น ลดน้ำหนักและลดภาระของน่อง นั่งโอ้เอ้ได้สักพัก สวนปาล์มแปลงข้างๆ ก็เริ่มลงงานกันแต่เช้า พอเห็นนักท่องเที่ยวแปลกหน้าปั่นจักรยานมากางเต็นท์อยู่ใต้โคนปาล์ม หนุ่มเจ้าของสวนก็เดินเข้ามาหา เพราะนึกว่าเป็นฝรั่งกลับจากงานฟูลมูน ปาร์ตี ที่หาดสิชลเมื่อคืน เรานั่งคุยกันสักพัก
"บอบแบบแรงปีนี้ ยางสามโลร้อย ขี้ยางไม่ถึงยี่สิบ ปาล์มก็เหลือสองบาทกว่า... แถมลานปาล์มก็หยุดรับซื้อมาเกือบเดือน ปาล์มร่วงเต็มโคนแล้วนิ" แล้วพรือไม่ขายโรงงาน เขาบอกโรงงานรับเฉพาะรถที่ลงทะเบียนไว้แล้วเมื่อปีก่อน เหมือนกับโรงงานจะฮั้วกับลาน บังคับให้ชาวสวนรายย่อยขายที่ลาน "ปาล์มโลละสองบาทก็ยอมแล้วตอนนี้ ขอแค่เปิดรับซื้อ นี่เด็กๆ ก็กำลังจะเปิดเทอมแล้วหลาว..."
ผมก็ได้แต่รับฟัง แบ่งปันทุกข์สุขตามประสาชาวสวนด้วยกัน แม้อีกใจหนึ่งจะรู้สึกว่า ดีแล้ว คนใต้จะได้โดนซะมั่ง ก็โหมเราไม่ใช่หรือที่ออกมาปิดถนน ล้มการเลือกตั้ง เรียกทหารเข้ามา คราวนี้จะได้รู้รสชาติเผด็จการทหารบ้าง แต่ก็เข้าใจ เพราะผมเองก็ชาวสวนคนหนึ่ง ก็เดือดร้อนไม่แพ้กัน แม้อยากจะพูดอะไรกระแทกใจออกไปบ้าง แต่ก็ นะ... ยังไม่อยากเป็นปุ๋ยชีวภาพบำรุงต้นปาล์มแถวนี้
 |
| ถนนสาย 401 สภาพดี บางช่วงมีไม้ใหญ่ร่มรื่น |
ออกปั่นเกือบเก้าโมงเช้า มาตามสายหลัก 401 ปกติผมพยายามเลี่ยงถนนไฮเวย์สี่เลน เพราะรถเยอะขับเร็ว หมู่บ้าน ร้านค้าอยู่ห่างๆ กัน ไม่เหมือนถนนสายย่อยที่ตัดผ่านอำเภอ หมู่บ้าน แต่จากนครศรีผ่านท่าศาลา-สิชลไปสุราษฎร์ฯ มีทางสายหลักทางเดียวนี้ ก็ได้แต่ปั่นชิดขอบไหล่ทางมาเรื่อยๆ มีร่มไม้ให้หลบแดดบ้างประปราย สักพักก็ผ่านทางแยกขวาเข้า อ.ขนอม ผมปั่นตรงไปทางายเดิม
 |
| ซากผีเสื้อเณรข้างถนน |
พอเข้าฤดูร้อน ดอกหญ้าข้างทางก็พากันบานไสว เชื้อเชิญให้ผีเสื้อตัวเล็กๆ สีเหลืองๆ โดยเฉพาะสกุลผีเสื้อเณร บินมากันเป็นฝูงๆ พวกมันบินสูงระดับ 1-2 ม. ช่วงที่บินผ่านถนนก็โดนรถยนต์เฉี่ยวชน กลายเป็นสุสานผีเสื้อปลิวว่อนอยู่บนไหล่ถนน เห็นแล้วน่าสะเทือนใจ ผมปั่นจักรยานมาช้าๆ ต่างฝ่ายยังพอหลีกหลบกันได้ แต่ตอนที่ขับรถรถยนต์มาเร็วๆ ก็ยากที่จะหักหลบผีเสื้อ นึกแล้วก็เศร้า
 |
| ขึ้นสะพานศรีสุราษฎร์ |
ตอนเที่ยงก็มาถึงกาญจนดิษฐ์ แวะกินก๋วยเตี๋ยวข้างทางแล้วปั่นต่อเข้าบ้านดอน (เมืองสุราษฎร์ฯ) เลี้ยวขวาที่แยกบางกุ้งเข้าสาย 4213 ตรงไปทางปากน้ำ แล้วค่อยเลี้ยวซ้ายขึ้นสะพานศรีสุราษฎร์ แวะถ่ายรูปสักพักแล้วก็ไหลลง เข้าทาง 420 เลี้ยวขวาเข้าสาย 2007 ผ่านบางใบไม้ ลัดเลาะสวนมะพร้าว ออกบางปอ ลีเล็ด ไปออกท่าเคย ตัดกับสาย 4112 ที่ท่าฉาง แวะซื้อน้ำตาลสดแกล้มข้าวเหนียวกวนข้างทาง ชาวบ้านชวนให้นั่งพัก จัดแจงหาน้ำเย็นมาให้กิน
เมื่อหลายปีก่อนใครผ่านแถวนี้จะเห็นวิวทุ่งนากับต้นตาลอยู่เต็มคันนา อาชีพหลักของชาวท่าฉางก็คือทำนา ทำตาลและออก'เล แต่ทุกวันนี้นาข้าวกลายเป็นนาปาล์ม ต้นตาลริมคันนาถูกโค่นปลูกปาล์ม คนทำตาลเหลืออยู่ไม่กี่เจ้าแล้ว แต่ก็นับว่ายังเหลือมากกว่าที่ไชยาบ้านผม
นั่งคุยกับชาวบ้านสักพักพอหายเหนื่อย อุดหนุนลูกตาลเชื่อม ลูกตาลลอยแก้วมาฝากแม่สักสองถุงก็ออกปั่นต่อ ผ่านตลาดท่าฉาง ขึ้นควนบางน้ำจืด ผ่านบ้านหัววัว กลับถึงบ้านราวห้าโมงเย็น
วันนี้จัดไป 111 กม. ความเร็วเฉลี่ย 21.2 กม./ชม. เวลาปั่น 5.13 ชม.
-----------------------------------------------------------------------------------
สรุปทั้งทริป 4 วัน 4 คืน ตากฝน ตากแดดหน้าดำ ก้นระบม ซัดไป 441 กม. ทริปสั้นๆ ใกล้ๆ บ้าน ทดสอบรถ ทดสอบของไปเรื่อย ที่สำคัญได้พาแม่มาซิ่งเลียบทางรถไฟ-ถนนสายล่างไปบ้านยายสักที หลังจากบ่นว่าคันๆ มาตลอดตอนนั่งรถผ่าน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น